- uduzmaq
- f.1. Oyunda, yarışda, döyüşdə, mübahisədə və s. -də məğlub olmaq, basılmaq, yenilmək. Şahmatda uduzmaq. Yarışda uduzmaq. Müharibədə uduzmaq. – <Dəstə> kəşfiyyatdan əliboş qayıdarsa, vuruşmanı düşmən mütləq uduzacaqdır. M. Hüs..2. Qumarda pul və ya şeyini baxtalamaq, itirmək, əlindən çıxarmaq. <Həpo:> Bu gecə on beş tümənin hamısını bir yerdə uduzdum. M. F. A.. <Qayınatası Sürəyyaya:> Daha nə vaxtacan <Səməd> mənim malımı, pulumu aparıb uduzacaq? Ç..3. məc. Üstünlüyünü, yaxşı, əlverişli imkanını, xeyrini, yaxud fürsəti əlindən qaçırmaq, itirmək, malik olduğu və ya ola biləcəyi şeydən məhrum olmaq. Amma <Koroğlu> tələssin, yoxsa uduzar. «Koroğlu». Biz əldə edilmiş qələbəni uduzmamaq üçün tədbirlər görməliyik. M. S. O.. Rüstəm bildi ki, işi uduzub. M. İ..◊ Ağlını uduzmaq – bax ağıl1. <Ələsgər:> Bir də ağlını uduzma. Ə. H..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.